*/ 11ο ADAF | 21 – 24 Μαΐου  2015
8.000 επισκέπτες
Ε.Β.Ε. – Διπλάρειος Σχολή, Πλατεία Θεάτρου 3 / Πλατεία Θεάτρου / Πλατεία Μοναστηρακίου / Πλατεία Αγίας Ειρήνης –  Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας
Συμμετοχή: 2.000 υποβολές καλλιτεχνικών έργων / 150 καλλιτέχνες / 40 χώρες

*/

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακών Τεχνών της Ελλάδας, Athens Digital Arts Festival (ADAF) ολοκλήρωσε τα ξημερώματα της Δευτέρας 25 Μαΐου ακόμα μία επιτυχημένη διοργάνωση. Φέτος, υπό τον τίτλο Public Space_s, το Φεστιβάλ ανέδειξε σε διάφορα σημεία του ιστορικού κέντρου της Αθήνας μία από τις πιο αντιφατικές έννοιες των ημερών μας: την έννοια του δημόσιου χώρου και την εμπειρία μας σε σχέση με αυτόν, ενεργοποιώντας την κριτική γλώσσα και την αισθητική του ψηφιακού μέσου.

Από τις 21 έως τις 24 Μαΐου, η Διπλάρειος Σχολή στην Πλατεία Θεάτρου, η Πλατεία Μοναστηρακίου και η Πλατεία Αγίας Ειρήνης φιλοξένησαν 150 καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι οποίοι με βασικό άξονα την ψηφιακή δημιουργία μοιράστηκαν με το κοινό τις δικές τους αφηγήσεις για το δημόσιο χώρο, επαναπροσδιορίζοντας τη θέση τους στο ψηφιακό περιβάλλον και το αστικό τοπίο.

Το 11^ο Athens Digital Arts Festival, μέσα από την ξεχωριστή γλώσσα των νέων τεχνολογιών, των ήχων, των χώρων, των δικτύων πληροφορίας και των τεχνολογιών επικοινωνίας, δημιούργησε για τέσσερις ημέρες ένα δυναμικό δημόσιο χώρο αναδεικνύοντας τις ποικίλες εκφάνσεις της ψηφιακής δημιουργίας.

Στις μέρες μας, η ιδέα του δημόσιου χώρου αποτελεί μια από τις πιο αντιφατικές έννοιες. Με την εμφάνιση των τεχνολογιών δικτύου και επικοινωνίας, η εμπειρία μας σε σχέση με το δημόσιο χώρο έχει αλλάξει. Ο δημόσιος χώρος δε χαρακτηρίζεται πλέον μόνο από τον φυσικό χώρο αλλά και από τα δίκτυα και τη διανομή της γνώσης.

Ενώ ο δημόσιος χώρος γίνεται κυρίως αντιληπτός μέσα από τον αστικό σχεδιασμό, ο ψηφιακός δημόσιος χώρος οργανώνεται μέσα από διευθύνσεις IP, URL και πρωτόκολλα επικοινωνίας. Η χαρτογράφησή τους, όσο διαφορετική και αν φαίνεται, επηρεάζεται από τη δυναμική των δικτύων που αναμφίβολα προσθέτει νέα επίπεδα ερμηνείας. Οι πλατείες, τα πάρκα, οι δρόμοι και το Ίντερνετ αποτελούν δυνητικούς δημόσιους χώρους που ενεργοποιούνται μέσα από τη διάδραση των συμμετεχόντων νοηματοδοτώντας τους.

Οι πολλαπλοί διασυνδεδεμένοι χώροι μέσα στους οποίους κινούμαστε έχουν επαναπροσδιορίσει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την καθημερινότητα και έχουν επηρεάσει τις κοινωνικές και πολιτιστικές μας αντιλήψεις. Από την άλλη πλευρά, η διακίνηση των δεδομένων και η ανταλλαγή πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο έχουν οδηγήσει στη δημιουργία νέων τρόπων επικοινωνίας δίνοντας τη δυνατότητα σε διαφορετικές κοινότητες να ξεπεράσουν την τοπικότητα τους και να εξερευνήσουν νέους τρόπους διάδρασης και συνεργασίας.

Κατοικώντας όμως ταυτόχρονα σε μια πληθώρα διαφορετικών χώρων οι οποίοι δυνητικά είναι δημόσιοι, προκύπτει το ερώτημα: Πόσο ανοιχτοί και ελεύθεροι είναι αυτοί οι χώροι; Το όραμα σχετικά με την ελεύθερη πρόσβαση στο δημόσιο χώρο και ενδεχομένως στα ανοιχτά δεδομένα έχει εκπληρωθεί;